Mijn tijd in het Yurong House

Vanaf zondag 28 februari had ik het Jolly Swagman hostel ingeruild voor het Yurong House. Dit is een groot huis, meer een mini-flatgebouw, met allemaal (32) single rooms, gedeelde badkamers, keuken, wasruimte en tv-kamer. Ik kan beschrijven hoe mijn kamer eruit ziet, maar foto's zijn veel duidelijker. Dus ik zou zeggen ''Welkom in mijn huis'' (55 Yurong Street, 2010, Darlinghurst, Sydney, NSW, Australië). 

Wanneer je het huis binnen kwam had je eerst een halletje met links de deur naar de keuken, rechts de tv-ruimte en als je verder door liep naar het trappenhuis zat de wasruimte links achter in de hoek. 

De keuken. Het lijkt een rommel, en ja dat was het ook wel, maar het was vrijwel altijd schoon (ook dankzij de schoonmaakploeg).

De tv-kamer. Ik heb hier maar één keer gezeten om tv te kijken en dat was om het Eurovisie songfestival te kijken. Het was wel een gezellige avond, want 3 mensen kwamen erbij zitten, maar ik heb niet veel kunnen volgen van het Eurovisie. 

De wasruimte. De wasmachines waren heel anders dan thuis, je kon geen graden kiezen namelijk en je moest drie 1 dollar munten hebben om te kunnen wassen. Elke keer als je in de winkel een dollar kreeg als wisselgeld was je de gelukkigste mens ter wereld, want dan was je weer een stap dichterbij een nieuwe wasbeurt. Nou zou je kunnen denken ''Ga gewoon naar een supermarkt en wissel een 2 dollar munt'', maar er waren veel kassa's waar de medewerkers hun wisselgeld niet konden kiezen (dat deed een machine) en dus konden ze geen geld wisselen. Verder kon je geen graden kiezen maar dingen als ''Brights'', ''Delicates/Knits''. ''Color/Color fast'', ''Perm press/Wrinkle free'' en ''Whites/Cotton. Daarbij waren al deze programma's onderverdeeld in koud, warm en heet. Ik heb het meeste gewassen op delicates/knits, want dat was de eerste optie voor warm. Ik nam aan dat dat 40 graden zou zijn. O-ja, na een wasbeurt vertikte ik het (ook vanwege gebrek aan 1 dollar munten) om mijn was te drogen in mijn kamer. Dan moest ik 1 a 2 dagen leven met een kamer bomvol wasgoed, in ieder geval rook het lekker fris...

Goed, na 4 kleine trappen zijn we aangekomen op de tweede verdieping. Bovenaan de trap kun je kiezen of je links of rechts gaat. Rechts is een lange gang met ongeveer 7 kamers, links een kleine ruimere hal met 2 kamers. Eén daarvan is mijn kamer, nummer 11.

Welkom in mijn kamer:

Ik was heel erg blij met mijn kamer en ik voelde me er heel erg thuis. Na een lange dag op stage of bijvoorbeeld op het strand was het heerlijk om hier tot rust te komen. Altijd had ik de ramen open en het voelde zo heerlijk fris als ik thuis kwam. Ik woonde in suburb Darlinghurst, midden in het Central Business District van Sydney. De straat waar ik in woonde was echter rustig en vrijwel altijd stilletjes. Als ik 5 minuten loop vanaf mijn huis sta ik in de chaos van de wereldstad Sydney, wat een verschil. Hieronder zal ik wat foto's van mijn uitzicht laten zien.

Dit kleine raampje was mijn keukenraampje, vanuit hier had ik geen mooi uitzicht, maar het voordeel was wel dat ik twee ramen tegenover elkaar kon openzetten zodat het kon doorwaaien. 

De mensen in het huis waren ook heel gezellig, na het eerste etentje hadden we een soort groepje waar we vaak iets mee deden. Niet altijd persé met de hele groep, maar ook weleens met één of twee anderen. Dingen die we hebben gedaan is uiteraard samen eten in het huis, Imax theater (grootste scherm ter wereld) om ''The Junglebook'' te kijken, strand, surfen, kleine dagtripjes naar het Holland huis en Manly.

Op dinsdag 17 mei had ik een afscheidsetentje met de mensen uit het huis. Sommige konden er vanwege trips buiten Sydney niet bij zijn, maar de meeste waren er. Het leuke is dat de ''kern'' van ongeveer 4/5 mensen rond dezelfde tijd aankwamen en weg gaan. Ik ben de eerste die weg gaat en ik ga iedereen hier best missen. Als afscheidscadeautje had ik een zelfgemaakte kaart gekregen en op de achterkant had iedereen die er was een klein berichtje geschreven.

Over een paar dagen komen papa en mama aan in Sydney, zij zullen dan bij mij gaan slapen op mijn kamer. Op maandag 23 mei moet ik er dan toch echt aan geloven en mijn fijne kamer moeten verlaten. Wel verlaat ik mijn kamer voor een paar geweldige maanden, eerst ga ik een maand reizen met mijn ouders. Daarna moet ik twee (waarschijnlijk hele lange) weken wachten op Ron om vervolgens op 2 juli te beginnen aan een onvergetelijke reis met hem door Australië.